Rekenproblemen zijn nog geen rekenstoornissen. Rekenproblemen horen bij het leren rekenen: ze horen bij het ontwikkelende getalbegrip en de ontwikkelende reken- en probleemoplossende vaardigheden. Veel rekenproblemen verdwijnen met het toenemende inzicht van de rekenaar. De term ‘dyscalculie’ wordt daarom door velen niet makkelijk in de mond genomen. Terecht. Deze term duidt aan dat het om een disfunctie gaat, een stoornis. Veel rekenproblemen zijn goed te behandelen. Daarvoor is dan vaak wel een nauwkeurig onderzoek naar de rekenproblemen nodig, en een analyse van de cognitieve vaardigheden (intelligentie, ruimtelijk inzicht, redeneervaardigheden, korte en lange duurgeheugen) van het kind.

Rekenproblemen komen veel voor, ook bij dyslectische kinderen. Vaak kan er met een gerichte begeleiding veel bereikt worden. Sommige rekenproblemen zijn zo hardnekkig dat er van een rekenstoornis gesproken kan worden. In een diagnostisch onderzoek wordt geanalyseerd wat de oorzaken van de rekenproblemen of stoornissen zijn.